होळीचे रंग सारे

होळीचे रंग सारे 

ओल्याचिंब थेंबाने सारे रान भिजवले,

बीजांमधुन तृणाने डोकावून त्याने पाहिले,

शेतकऱ्यासोबत शिवारामध्ये रंग सुध्दा राबले,

अन् होळीचे रंग सारे काळ्या मातीत पसरले !

चंद्राचा उदय व सुर्यास्ताने आकाश जांभळे झाले,

पोपट-बगळ्यांच्या पिसांनी संपुर्ण अंबर रंगले,

चांदण्यांनी मात्र गगन काळे-निळेच झाले,

अन् होळीचे रंग सारे निळ्या आकाशात पसरले !

कोठे पिवळी पाने तर कोठे लाल फुलांचा सडा मारले,

तृणाच्या पात्यावर दवबिंदू मोत्याप्रमाने चमकले, 

पावसाळ्यात संपुर्ण जगच अनुरागाने न्याहुन काढले,

अन् होळीचे रंग सारे हिरव्या निर्सगात पसरले !

वीजांच्या कडकडाटेने आकाशात काळोख पसरले,

खेंब बरसले व सातही रंग एकाच कारागृहात अडकले,

पाऊसाचे व सुर्यप्रकाशाचे अचानकपणे मिलन झाले,

अन् होळीचे रंग सारे सप्तरंगी इंद्रधनुत पसरले !

प्रियकराने कवितेमधुन तिचे कौतुक रचले,

प्रेमपत्र चंद्राच्या साक्षीने तीला चांदण्यांमध्ये पाठवले,

प्रेमाच्या बोलाने चंद्रही आठवणीत गालातच लाजले,

अन् होळीचे रंग सारे शुभ्र सुधाकरात पसरले !

पुस्तकांच्या पृष्ठावर सर्वच रंगांनी भाग घेतले,

आतल्या भागांत काळ्यारंगानेच भावना सहभाग झाले,

प्रत्यक्षात मात्र साहित्यकारांनी लेखणीतून ज्ञान पसरवले,

अन् होळीचे रंग सारे निळ्या शाईतुन पसरले !

निर्सगातील अनेक आश्चर्यांने सर्व सण झाले बेधुंद,

सप्तरंगी इंद्रधनुने मध्ये येऊन आश्चर्य केले भंग,

मात्र कवितेमधील वर्णनाने रंगच झाले गुंग, 

अन् होळीतल्या रंगांना पाहुन बेरंग झाले रंग !

कवी - शिवम सत्यवान मद्रेवार.

(©️ सर्व हक्क संपादीत ) 

As per section 13 Copyright Act 1957  (Copyright Amendment Act 2012), the author or creator of the work is the first owner of copyright.