बालपण !

बालपण होते आपल्या सर्वांचेच छान,

खेळताना विसरत होतो वेळेचे भान,

घरासमोरच्या वाळूमध्ये खेळते माझे मन,

लहानपणीच्या प्रत्येक कार्यामध्ये रमते बालपण !

अनेक प्रयत्नानंतर कागदाच्या तयार होतात होड्या,

चेहऱ्यावर पाहुन हास्य पाऊसालाही सुचतात खोड्या,

साचलेल्या पाण्याच्या डबक्यात गुंतते माझे मन,

मंद अशा पाऊसात थेंबासंगे रमते हे बालपण !

सुर्य मावळताना जमत होती रस्त्यांवरती मित्र-मैत्रीणींची टोळी,

खेळ  झाल्यावर आंधळी-कोशिंबीरीचा खाल्ली लेमनची गोळी,

अजुनही अडकते विटी-दांडू मध्ये माझे मन,

सायंकाळच्या किलबिलाटांमध्ये रमते बालपण ! 

दिवसभर दादा-ताईसोबत लाहानश्या वस्तुसाठी भांडणे,

अन रात्री आजीच्या कुशीत गोष्टी ऐकत पहावे चांदणे,

हातात भोवरा येताच त्यासोबत खेळते माझे मन,

आजीच्या धार्मिक बोधकथेत रमते बालपण !

शाळेच्या रस्त्यावर तुरुतुरु चालताना हात धरायची आई,

शाळा सुटल्यावर घरी पळायची असायची खूपच घाई,

दररोजच्या रस्त्यावरतीच परतते तेव्हा माझे मन

शाळेच्या जुनाट आठवणीत रमते बालपण !

 

हातात एक रुपयाचे नाणे येताच होत असो आनंदी,

महागचा खाऊ घेताना असायची पैश्याची बंदी,

तरी सुद्धा कबुले-फुटण्यामध्ये अडकते माझे मन,

चॉकलेट पेक्षा लेमनगोळीत रमते बालपण !

पाटी-पेन्सिलच्या सरावाने पाठ झाली मुळाक्षरे,

रात्रीच्या स्वप्नातही पाठलाग गणिताचे पाढे करे,

तेच पाढे चुकताना माझ्यावरच हसते माझे मन,

मूळाक्षरांच्या बाराखडीत रमते बालपण !

 

बालपणाची निरागसता असावी सदा जीवनी,

खळखळून हसावे आठवूनी गंमत जंमत अन् कहाणी,

बालवयातील आठवावे प्रत्येकाने ते क्षण,

बाळपणातील बालपणातच रमते हे बालपण..!

( नक्की वाचा - आठवणीतील चिंटू  )

कवी - शिवम सत्यवान मद्रेवार.

(©️ सर्व हक्क संपादीत ) 

As per section 13 Copyright Act 1957  (Copyright Amendment Act 2012), the author or creator of the work is the first owner of copyright.