॥ काव्य गणेशा ॥

एक साक्षी

झोपला,चंदामामा आता झोपला.

अन् कविंच्या जगात मी स्वत: हरवतो.

अन् नाटककारासारखे कित्येक मुखवटे मी बदलायचे.

अन् असे प्रेम करणारी फक्त आईच असते.

कारण चहा पिणाऱ्यांचा आहे वेगळाच वर्ग.

उद्या दुपारी १ ला निकाल लागणार.

आणि पत्र लेखणाचे संपुर्ण स्वरुप बदलले.

अनेकदा मी ठरवतो.

शेवटचा श्वास

काय बोलशील तु ज्ञानदा..?

शेवटी माझी स्वप्न परी मज मिळावे.

जेव्हा स्वर्ग पृथ्वीतलावर अवतरते..

कवि शिवम मद्रेवार व भौतीकशास्त्राचे प्रोफेसर

अन् नाही वाजली घंटा माझ्या शाळेची..!

भौतिकशास्त्राचे एक शिक्षक

चक्क शब्द ‘सुट्टीवर जातो’ म्हणाले..!!

शेवटी माझ्या लेखणीने संप धारण केले.

शत्रु मित्र

हरवलेली मैत्रीण

अन् पाऊस आल्यावर त्यात भिजावे....

अन् साहित्याशी मात्र एकनिष्ठ असावे...

पुन्हा नव्याने

एकांत

अबोल ओठांनाही कधी...

रोजचीच ती सांजवेळ

शाळेचा पहिला दिवस

आयुष्य.